پذیرش آنچه که قابل تغییر نیست
خانمی که فعالیت اجتماعی ش رضایت گرفتن برای بچه های اعدامی بود ، یه بار به دوستش که دکتر روانشناس بود گفت موردی هست که نتونستیم براش از اولیاء دم رضایت بگیریم ، فردا هم روز اجرای حکمِ قصاص ش هست، برو باهاش صحبت کن ، بالاخره تو درسش رو خوندی دکتر گفت من نمیتونم ، آخه کسی که فردا روز اجرای حکم ش باشه که نمیشه از امید به زندگی یا فردایی بهتر و آینده ای روشن براش حرف زد ، آخه چی بگم بهش؟ چی کار کنم براش؟ چیزی که منو واقعاً متأثر کرد ، جواب اون خانم بود خانم
+ نوشته شده در چهارشنبه 1 تير 1401ساعت 1:59 توسط Ali Farhadi
|